مقایسه اثر کاپتوپریل خوراکی و نیترات زیر زبانی در کنترل حملات پرفشاری خون

مقدمه: حملات پرفشاری خون یکی از شایعترین علل مراجعه بیماران به اورژانس می باشد. داروهای وریدی و خوراکی متعددی جهت کنترل این حملات وجود دارد. نیترات های وریدی یکی از این داروهاست ولی مطالعات کمی در مورد تاثیر نیترات خوراکی بر حملات پرفشاری خون وجود دارد. این مطالعه اثر کاپتوپریل خوراکی و ایزوسورباید زیر زبانی را در کنترل حملات اورژانسی پرفشاری خون مقایسه می کند. روش کار: در این مطالعه تجربی یک سوکور 100 بیمار با حمله اورژانسی پرفشاری خون (فشار خون ?180.110 بدون درگیری اندام های نهایی) مورد بررسی قرار گرفتند. 50 بیمار ایزوسورباید زیر زبانی به میزان 10 میلی گرم و 50 بیمار کاپتوپریل خوراکی با دوز 50 میلی گرم دریافت کردند. فشار بیماران بمدت 90 دقیقه در گروه کاپتوپریل و 60 دقیقه در گروه ایزسورباید و هر10 دقیقه یکبار اندازه گیری شد. اطلاعات با استفاده از t test و anova مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: محدوده سنی بیماران بین 75-29 سال بود. در گروه کاپتوپریل فشارخون سیستولیک 9±194 و فشارخون دیاستولیک 2±115 میلی متر جیوه به فشار خون سیستولیک 7±154 و دیاستولیک 2±86 میلی متر جیوه و در گروه سنی ایزوسورباید از فشارخون سیستولیک 10±198 و دیاستولیک 4±112 میلی متر جیوه به فشارخون سیستولیک 8±155 و دیاستولیک 3±81 میلی متر جیوه کاهش یافت. فشار سیستولیک در گروه کاپتوپریل 20.9% و در گروه ایزوسورباید 21.6% کاهش نشان داد. فشار دیاستولیک در گروه کاپتوپریل بطور متوسط 25.84% و در گروه ایزوسورباید 25.85% کاهش یافت. آزمون های آماری t و anova اختلاف آماری معنی داری را در دو گروه نشان نداد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد 10 میلی گرم ایزوسورباید زیر زبانی حداقل به اندازه 50 میلی گرم کاپتوپریل خوراکی در کنترل حملات پرفشاری خون موثر است